wykonanie: Piotr Zajączkowski

Życzę Wam, drodzy goście tego bloga… moc serdeczności i miłości na ten Nowy 2017 rok.

wykonane: grudzień 2016

Powyższy obraz jest już kolejny raz pomalowany i być może nie jest to jego ostateczna odsłona. Użyłam do niego, nie tylko farb, ale również brokatu i innych drobinek ( jak to u mnie bywa ).

Z Nowym Rokiem… pragnę sobie dać więcej, delikatności, łagodności, zrozumienia,… pragnę dać sobie więcej radości na co dzień. Tak sobie myślę, że patrząc z perspektywy czasu, wydarzenia uznane za trudne, dużo wniosły  w moje życie, stały się błogosławieństwem. I choć nie rozumiem wszystkiego, wszystkich wydarzeń, choć pojawia się  żal i złość… to mam nadzieję na dobry rok. Witam nowy rok z otwartymi ramionami… z odwagą otwieram się na nowe. Każdego dnia dzieje się coś ,co mnie podnosi na duchu… mogę czuć wdzięczność… otwieram się na wdzięczność.

grudzień 2016

Słońce mi w Duszy gra. Grudzień okazał się dla mnie, czasem tworzenia, tak upragnionego. Co jest zachętą do tworzenia w moim  życiu, do podejmowania decyzji, do wyjścia na przeciw światu. Jak znam  życie, to nie jest ostateczna transformacja tego obrazu. Ma już tyle warstw na sobie, ale co ciekawe wcześniej też w centrum znajdował się kwiat ( w innych kolorach). Obraz sprawił mi dużo radości a przecież nie ma nic fajniejszego niż radość. Więc dalej będę tworzyć i czerpać z tego radość. Jestem wdzięczna za takie chwile… 

autor zdjęcia: Piotr Zajączkowski

Świąteczny czas… radosny czas… to również czas refleksji. Pojawiają się różne odczucia, wspomnienia, to czas rodzinnych spotkań, pysznych potraw, kolędowania, leniuchowania. Cudownie jest usiąść z bliskimi, porozmawiać, coś obejrzeć, pójść na spacer, czy po prostu pobyć razem. Wspomnienia ,które się pojawiają nie zawsze są przyjemne, czasami trudne, ale sprawiają ,że mogę na nie spojrzeć z innej perspektywy i poczuć wdzięczność za wszystko co wydarzyło się w moim życiu. Pytanie czy na to jestem gotowa ? Mam nadzieję ,że tak właśnie jest. Spojrzę na siebie ciepło, z miłością i wdzięcznością. Może ten świąteczny czas pozwoli na zbliżenie się do siebie, na przytulenie, radość, czułość.

Radosnych Świąt, pełnych spokoju, miłości, życzliwości, spędzonych z kimś bliskim życzę Wam wszystkim, drodzy odwiedzający tego bloga 🙂

Jest grudzień i niedługo Święta ale bardzo zapragnęłam pomalować, twórczość mnie wzywała. Obraz nie jest jeszcze  skończony, to kolejna jego odsłona. Kilka miesięcy temu zaczęłam go malować i wiedziałam że to nie koniec , ale początek. Zatem czas na kontynuację… czas na tworzenie, czas na działanie. To niesamowite ile zmian przechodzi obraz, ile warstw znajduje się na nim do czasu aż nie okaże się ,aż nie poczuję że jest gotowy.

Tak sobie myślę, że może przyjdzie czas na dzielenie się z innymi swoją pasją ,jaką jest malowanie… tworzenie. Dziękuję za ten dobry inspirujący czas i otwieram się na nowe twórcze możliwości…   

Serdecznie zapraszam do komentowania na moim blogu 🙂  

Wilanów, wrzesień 2016

Wilanów, wrzesień 2016

W taki szary dzień jak dzisiaj ( a jest listopad), kiedy nie ma wiele słońca… jak rozpalić słońce w sobie… jak odnaleźć tą iskierkę na dziś i na jutro. Wtedy ratują mnie drobne rzeczy… te małe zwyczajne. Wspólny spacer z kimś bliskim… wspólny smaczny posiłek… inspirujące słowa przeczytane. Czasami słowo napisane, krótki filmik obejrzany dostarczą nutkę optymizmu, nadziei. Dziękuję za te błogosławieństwa 🙂

Jestem wdzięczna za te chwile mojej rodzinie za to, że są przy mnie. Jestem wdzięczna Anie i Basi za ich obecność i pomoc 🙂

Obraz – wrzesień 2016

Ostatnio miałam przyjemności ze wspólnego malowania. Zdecydowałam się na wspólne malowanie w domu, mimo wielu obaw i strachu, okazało się że jest to bardzo przyjemne i kreatywne. Podczas malowania towarzyszyła nam muzyka i momentami wspólne rozmowy. Bardzo się cieszę, że takie spotkanie się odbyło. Dziękuję moim malarskim towarzyszkom Basi i Anie 🙂

Obraz na zdjęciu przechodził wiele przemian i prawdę mówiąc może jeszcze się zmienić jeżeli to poczuję. Na początku obraz pomalowałam czarna farbą. Nie wiedziałam,że będzie to takie trudne, zmierzenie się z kolorem czarnym. Na początku i w trakcie malowania pojawiły się oczyszczające łzy a obraz się zmieniał i wygląda właśnie tak.

Jestem wdzięczna za tą chwilę, za czas tworzenie 🙂 

Jak ważna jest radość i nadzieja. Czasami ułożenie muszelek na obrazie rozpromieni twarz i sprawi, że dzień inaczej wygląda, nabiera innych barw. Mandala… tak na pokrzepienie serca. 

Dziękuję za tą chwilę 🙂

A mnie jest szkoda lata… tak sobie dzisiaj pomyślałam. Nostalgia i smutek z powodu tego co przeminęło. Dlaczego zmiany są takie trudne, choć często okazują się zbawienne i niezbędne. Co przyniesie nowy dzień, jakie zmiany, czy nas coś ucieszy czy zasmuci. Czy przyniesie nadzieję i radość. Nie zależnie od pory roku, pory dnia ważne jest aby się odważyć na zmiany wyjść im na przeciw. Gdy pojawia się lęk trudno jest działać i zmieniać różne rzeczy, najtrudniej jest zmieniać siebie, robić w sobie porządki. Może warto spróbować kroczek za kroczkiem… podążając za swoim sercem.

Jurata – wiosna 2016

Dzisiejszy dzień okazał się bardzo inspirujący i dający, radość i nadzieję. Radość z tworzenia. To mi dzisiaj w duszy gra. Mam taką myśl… każdego dnia choćby był bardzo nieciekawy zdarza się taki moment, taki szczegół, który daje promyk nadziei. I choćbyś nie dostrzegł w nim nic ciekawego, nic radosnego to i tak po pewnym czasie docenisz swoje doświadczenia nawet te trudne.

Jestem wdzięczna za dzisiejsze spotkanie, za dzisiejsze gotowanie, za spacer, za moich bliskich którzy są przy mnie 🙂